Olympische serie: Hollands medaillegedicht 4

Die Cancellara is een brute beer
Die tegenstanders overhoop kan rijden
En hele pelotons intens laat lijden
Toch werd dat meer en meer iets van weleer

Al won hij af en toe nog wel ‘n keer
Het leek ‘n echo van voorbije tijden
Zo pleegt ‘n tijdperk vaker te verglijden
Zijn zeges waren half zo groot niet meer

Maar zie hoe hij nu afscheid heeft genomen…
Tom Dumoulin -gebroken pols of niet-
Kon stomweg nóóit voorbij zó’n eindschot komen

Dat gold nog meer voor wie hij achterliet
Een tweede eerste plaats om van te dromen
Geeft aan welk goud de toekomst hem nog biedt

Tegen de laatste krachtexplosie van Fabian Cancellara was geen kruit gewassen, maar Tom Dumoulin haalde ondanks zijn veelbesproken polsblessure eervol en glansrijk zilver achter deze onwaarschijnlijke beul. Dat belooft wat voor de toekomst.