Uncategorized
Ko op de radio
12 september van 21.00 tot 23.00 uur bij Omroep Tilburg: ik in de uitzending van Erik van Vliet waarin enkele nummers die mij zeer aanspreken gedraaid worden. En toegelicht worden. En ik zal ook wel weer e.e.a. over mijn leven en werken vertellen. En wat voordragen, dunkt mij zo.
http://omroeptilburg.nl/radio/live/
Olympische serie: medaillegedicht 19
Het had een split decision mogen zijn
‘t Werd unaniem. Het deed niet echt terzake
Ze stónd er. Eentje waar je voor moest waken
Dit was de doorbraak-avond voor Fontijn
Beloftevol en sterk op haar terrein
Snel punchend en zelf bijna niet te raken
Ach, wat corrupte jury’s er van maken
Kon nu geen domper zijn op het festijn
Ze heeft de serie waardig afgesloten
Ze dolde haast dat slopend stugge kreng
Met Ali-eske dans en dito stoten
Haar opponent was dan wel sterk en eng
Fontijn wordt op d’r minst vast net zo’n grote
Ze ging in stijl naar zilver. With a bang!
De laatste Nederlandse medaille was waardig zilver bij het vrouwenboksen. Nouchka Fontijn schreef historie hiermee.
Olympische serie: medaillegedicht 18
Zoals ze giechelig het volkslied zongen
Het goed zijn maar net niet bemazzeld zijn
Het lag welhaast op voorhand in de lijn
Het tijdperk is voorbij, het feit voldongen
Driemaal tot de finale doorgedrongen
Tweemaal finales als ultiem festijn
Eén van gemiste kansen en van pijn
Van missen wat voorheen werd afgedwongen
Die shoot-outs als symbolen voor hun lot
Bloedstollend, niet te harden, meer dan balen
Vooral dat Rensenbrinkiaanse schot
Toch blijft er, ver voorbij het niet-behalen
-Al was die laatste keer dan nog zo rot-
De grootsheid van liefst driemaal een finale
Na twee keer goud behalen de hockeydames ditmaal ‘slechts’ zilver. Maar ja, mag het eens een keer?
Olympische serie: medaillegedicht 17
Zo keihard heuvel op en heuvel af
Of harder nog eroverheen gevlogen
Een ogenschijnlijk onbezonnen pogen
Ze koersen haast met één been in het graf
‘t Is letterlijk halsbrekend, al te straf
Je kunt betogen, met dat beeld voor ogen
Wat flipperkastgeluk is of vermogen
Het is in elk geval bepaald niet laf
Je ziet het soms met angst en beven aan
Wanneer ze weer zo rausen met z’n allen
Om plotsklaps onfortuinlijk neer te gaan
Verzilveren ligt heel dicht bij verknallen
Van Gorkom heeft ‘t excellent gedaan:
Zeer goed gereden en goed niet gevallen
Jelle van Gorkom tweede bij BMX.
Olympische serie: medaillegedicht 16
Na uren achtereen met nèt geen plakken
In sporten waar je dat wèl had verwacht
Wist, in een sport waaraan je eerst niet dacht
Een Hollands duo weer een plak te pakken
‘n Jonge sport. Maar niet meer uit te vlakken
In óns land is die status ook van kracht
Met steeds meer spelers die uit alle macht
Op strandzand staan te smashen en te smakken
Het strandgevolleybal in Nederland
Wist voor de eerste keer het brons te halen
Waar men voorheen als vierde was gestrand
Het bleek in vele vormen vele malen:
Wat doorgezet wordt en wat niet verzandt
Laat zich vanzelf in resultaat vertalen
Alexander Brouwer en Robert Meeuwsen wonnen brons bij het beachvolleybal. De eerste voor Nederland ooit.
Olympische serie: medaillegedicht 15
Je kúnt genieten van een nederlaag
Wanneer je deze zelf niet hoeft te lijden
Geen focus hebt om ergens voor te strijden
Niet worstelt met de als-ik-toen-eens-vraag
Je viert het zilver van een ander graag
Want tweede is ook mooi. Met al die meiden
Beleeft Oranje toch al gouden tijden
En dat medaille-aantal groeit gestaag
Wanneer je spreekt van winnen of verliezen
Gaat aan beredeneerbaarheid voorbij
Gevóelens heeft een mens niet uit te kiezen
Houd Dafne Schippers dus maar even vrij
Van commentaar, deviezen en adviezen
Ze kwam vandaag al in de buurt van blij
Tot haar grote teleurstelling haalde Dafne Schippers net niet het zo door haar begeerde goud. Op haar oprechte woede direct na de wedstrijd wordt zeer uiteenlopend gereageerd.
Olympische serie: medaillegedicht 14
Het gat was haast te klein om in te duiken
Maar wie op scherp staat kiest het juiste gat
Tactiek, in kamikaze-werk vervat
Matthijs schoot als een rover uit de struiken
Nèt wat zo’n jonge renner kon gebruiken
En dat er nou geen gouden plak in zat
Deed níets af aan het zilver dat hij had
We hebben een belofte zien ontluiken
Gesjoemel met de regels, valse starten…
Het zat niet mee, maar uit het resultaat
Bleek wel dat niets hiervan Matthijs kon tarten
Op Jason Kenny stond wellicht geen maat
Maar dat gegeven speelde hem geen parten
Wie weet wanneer ie durven mág, die gaat
De finale Keirin voor mannen was zeer omstreden, maar Matthijs Büchli komt er wel en het zilver dat hij behaalde was maximaal.
Olympische serie: medaillegedicht 13
Een zeilrace die je amper kunt begrijpen
Het commentaar komt maar ten dele door
Want Marit ligt dus achter en toch voor
En voor de afloop zit je ‘m te knijpen
Dat is zowel het mooie als het leipe
Je juicht en vloekt in dat supporterskoor
Maar bent de regels amper op het spoor
Ach, kennis daaromtrent moet langzaam rijpen
Door elementen uitgesteld genot
Dat voor een buitenstaander haast abstract is
En toch komt de beleving goed aan bod
Juist als het háást lijkt of ze afgezwakt is
Trekt Marit alles zeer strategisch vlot
Waarmee er wéér een gouden plak gepakt is
Gisteren kon de medalrace niet plaatsvinden, maar vandaag pakte Marit Bouwmeester uiteindelijk haar gouden medaille. En voorzover ik het snapte was het erg spannend.
Olympische serie: medaillegedicht 12
Wat konden we van Ferry gaan verwachten?
De vroeg gedemarreerde Yarrod Poort
Schoot als een pijl weg en Poort ploegde voort
Hij sloeg een bres en smeet met al zijn krachten
Een vlucht als een romantische gedachte
Die echter zelden met de waarheid spoort
Een dromersdaad die bij publiek zéér scoort
Niet om de eindstand, maar om het betrachte
De lof omtrent spektakel en epiek?
Die sleepte Yarrod zonder twijfel binnen
De strijd vaart wel bij zulke romantiek
Maar Ferry mocht de echte hoofdprijs innen
Híj was de vleesgeworden heroïek
Van oppermachtig in extremis winnen
Na Sharon van Rouwendaal won Ferry Weertman de mannelijke variant van de 10 kilometer buiten zwemmen. Een goed uitgekiende koers met een spannende finale als uit een jongensboek.
Olympische serie: medaillegedicht 11
Een pakje met een tulp en rood -wit-blauw
Iconen èn cliché’s van onze natie
Bevestiging van onze reputatie
Je bent geneigd te denken: ,,Moet dat nou?”
Toch staat het mooi bij deze jonge vrouw
Die alles doet met aangeboren gratie
Voor haar is deze balk een thuislocatie
Eén met haar motoriek en lichaamsbouw
De tulpenbol, de molen, de kroket
De HEMA-worst, de kaas, de frikandellen
‘t Is allemaal al jaren bijgezet
Maar Nederland blijkt wéér meer voor te stellen
De geniale Wevers-pirouette
Gaat internationaal veel zwaarder tellen
En dan is daar ineens Sanne Wevers die de wereld versteld doet staan op de evenwichtsbalk en in haar discipline de eerste Nederlandse medaille óóit in de wacht sleept.