Ongelooflijk dat gelekte memo van het Sinterklaasjournaal.
Ik wist niet wat ik las en hoorde. Maar dat ze daar toch niet eerder op gekomen zijn…
Ik heb ‘t maar even gecopypaste.
Dit lijkt me wel een zeer adequate oplossing waar de grootste gemene deler zich in kan vinden.
Zo. Dan kunnen we met een gerust hart de zomer in.

Overzicht Nieuwe Pieten-types Sinterklaasjournaal 2016-VERTROUWELIJK

1. Wodan-Piet
Karakteristiek: Gluurt, net als Oel het hulpje van Wodan, door het schoorsteengat.
Bediende doelgroep: degenen die waarde hechten aan de mythische voorlopers van Zwarte Piet.
Huidskleur: blank met paar bescheiden roetveegjes.
Kostuum: raven-veren.

2. Zure Piet DiGario
Karakteristiek: voelt zich voortdurend geminacht en aangesproken. Sjouwt altijd zeepkistje mee waar hij voortdurend op gaat staan om ergens schande van te spreken.
Bediende doelgroep: de alsmaar in herhaling vallende tegenstanders.
Huidskleur: augurkengroen
Kostuum: motief van donderwolkjes, clownsschoenen vanwege lange tenen.

3. Tantra Piet, SpiriPiet en YogaPiet
Karakteristiek: verlichte Pieten die ten alle tijden de vrede willen bewaren. Weten in elke discussie wel een spirituele uitvlucht.
Bediende doelgroep: mensen die de discussie zo naar vinden en liever een wierookstokje aansteken.
Huidskleur: de kleur van een zonnewende.
Kostuum: laten ze afhangen van de kleur van de zonnewende omdat het zo moet zijn.

4. Grachten Piet
Karakteristiek: intellectuele Piet die de wereld vanachter een krant beziet.
Bediende doelgroep: grachtengordelbewoners die nog in dubio zijn aangaande de polarisatie der standpunten. Of zoiets.
Huidskleur: blue stilton doordrenkt met rode port zoals deze bij Dirk van den Broek in de aanbieding is.
Kostuum: dessin van krantenkoppen uit Vrij Nederland en Groene Amsterdammer.
 
5. Space Piet
Karakteristiek: lust alles waar THC in zit of waar smart voor staat.
Bediende doelgroep: mensen die al die verschillend gekleurde Pieten wel far out vinden.
Huidskleur: weedgroen met hashbruin.
Kostuum: de voetbaloutfit van Bob Marley of iets wat er op lijkt.

6. Excuus Piet
Klassieke Piet, voorlopig nog in redelijke getale te zien. Met verschijningsfrequentie wordt voorzichtig geëxperimenteerd.

7. Krampus Piet
Karakteristiek: Gebaseerd op Oostenrijkse Krampus, inclusief ver uit hangende tong.
Bediende doelgroep: scheldende Twitteraars.
Huidskleur: duivels.
Kostuum: bekende witte vacht. Draagt behalve grote horens ook sneeuw-witte Wilderspruik.

8. Sinterklaas
Wordt voortaan gespeeld door Kenneth Herdigein.

Inmiddels is er een stukje van mijn hand in het literaire voetbaltijdschrift ‘Hard Gras’ verschenen. Het staat op pagina 31.
Te koop in elke zichzelf serieus nemende boekhandel.

Zo. Na dagenlang publicitaire tamtam gemaakte te hebben zal ik nu eens bekend maken hoe het mij gisteren vergaan is bij mijn derde optreden als finalist in de Willem Wilmink Dichtwedstrijd te Almelo.
Natuurlijk zijn de verwachtingen hooggespannen als je de eerste maal vijfde en de tweede maal tweede wordt.
Zelf probeer ik er maar niks van te verwachten, maar daar is het allemaal niet minder zenuwslopend om. Temeer ook omdat men de winnaars van tien naar een afroept.
En dat gebeurt dan ook nog pas na de pauze, wanneer er al een heel programmablok met de gastdichter van dit jaar en oud-gastdichters achter de rug is.
De eerste keer heb ik dus tot de vijfde plek moeten wachten tot ik van de spanning verlost was, de tweede keer moest ik wachten tot plek twee.
Ditmaal was echter het verlossende moment al daar bij het afroepen van de negende prijs.
Ja, natuurlijk wil je altijd hoger, maar het gedicht en de voordracht werden zeer goed ontvangen en ik had voor het tweede jaar op rij een 9 van de gastdichter (vorig jaar Ingmar Heytze, dit jaar Ellen Deckwitz).
Dus daar kunnen we toch weer mee thuiskomen. En met het gedicht trouwens ook.
Hier is ie dan, de zin ‘Wat moeten we toch met al die vogels’ was dus de regel die er van Ellen Deckwitz in moest.
Eens zien welke ereplaats we volgend jaar in de wacht kunnen slepen.

(En de winnaar van dit jaar was Roos van Sen uit Haarlem. Onthoud die naam).

Van de straat

De winkelgebouwen, zo groot en zo leeg
Zaken, gereed om vergeten te worden
Soms doen wat outlet- of opruimingsborden
Nog denken aan kortingen die men daar kreeg

Van trots filiaal naar vervloekte hiaat
Alles valt hier met gemak te verdrijven
Enkel die vieze patatmeeuwen blijven
Gekend als de laatste constanten op straat

Waar willen we heen en wat moeten we toch?
Mèt al die vogels die slechts willen weten
Hoe hier genoeg van de straat valt te vreten
Zijn wij bijna één, zo verzadigd en log

Straat vol gevederde koopgootproleten
Op zoek naar wat voer. Met het lot in hun zog

****
Met dichten op maat kan ik veel toevoegen aan uw symposium, congres of welk evenement u dan ook organiseert. Die ene invalshoek over dat ene onderwerp geeft een extra dimensie aan een event. Dichten op maat kan reflecteren en amuseren, afgemaakt met een stand up-achtige presentatie. De gedichten worden ter plekke geschreven in ambachtelijke rijmschema’s. Meer hierover op http://www.kodelaat.nl/dichten-op-maat/

>In 1999 bracht ik de dichtbundel ‘Van voor de dubbelvla’ uit.
Het gedicht waaruit de titel is afgeleid was profetisch aangaande de grote retro-hype die er voor mijn generatie los zou gaan barsten.
Eigenlijk is de strekking nog steeds van toepassing op de voortwoekerende retro-industrie, al haalt de werkelijkheid wel e.e.a. in.
Maar dat is hetzelfde als met de voorspellende waarde van satire.
Vooral de openingsregel is bijzonder met het oog op het nieuws van vandaag, want Twix is dus weer Raider gaan heten.
Al is het dan maar voor even.
En wat te denken van wat ik zeg over Oil of Olaz?
De titel van het gedicht is natuurlijk wel volstrekt achterhaald, want de vroege dertigers zijn inmiddels midden- of late veertigers geworden.
Maar ik was mijn tijd vooruit met dit gedicht.
Het was 1999, internet voor particulieren was nog lang niet zo gangbaar en de mailtjes met de vraag of je ook vroeger met Ministeck had gespeeld e.d. moesten nog gaan circuleren.
Ter herlezing en reflectie:

HYMNE DER VROEGE DERTIGERS

Wij zijn getogen in de tijd
Dat Twix nog Raider heette
Dat Robbedoes werd aangeprezen
Als Een Mieters Blad
Toen Oil of Olaz Oil of Ulay werd
En toen weer Olaz
En toen de Snickers-reep
Nog in ’n rooie wikkel zat

De kabeltelevisie
Moest nog worden uitgevonden
En video was onbetaalbaar
Reken dus maar na
Wij zijn van vóór de Cherry Coke
Van vóór de Lila Pause
Van vóór de Milanese Chips
Van vóór de dubbelvla

Wij zijn uit een verleden
Dat nog tamelijk recent lijkt
Maar waar wij nog op teren
Is allang niet meer in tel
Wij zijn de generatie
Van De Nieuwe Ouwe Lullen
En als we ’t al niet waren
Nou, dan werden we het wel

****
Met dichten op maat kan ik veel toevoegen aan uw symposium, congres of welk evenement u dan ook organiseert. Die ene invalshoek over dat ene onderwerp geeft een extra dimensie aan een event. Dichten op maat kan reflecteren en amuseren, afgemaakt met een stand up-achtige presentatie. De gedichten worden ter plekke geschreven in ambachtelijke rijmschema’s. Meer hierover op http://www.kodelaat.nl/dichten-op-maat/

Voor de tweede keer in dit prille jaar gooi ik hoge ogen in een schrijfwedstrijd.
Het betreft, voor het derde jaar op rij, de Willem Wilmink Dichtwedstrijd.
Twee jaar terug vijfde, vorig jaar tweede.
En ik kan dus eerste of tiende worden of alles wat er tussenin zit.
We zullen het zien.
In elk geval ben ik blij met deze derde selectie in een landelijke wedstrijd die vernoemd is naar (en ooit ook geïnitieerd is door) een van mijn favoriete dichters.

Zondagmiddag de uitslag in café de Meridiaan van Bibliotheek Almelo, Het Baken 3 in Almelo. Aanvang 15.00 uur (voor wie toch toevallig in de buurt is of met het boekenweekgeschenk de langst mogelijke treinreis wil maken).

>Tussen de talloze V&D-mémoires die ik dezer dagen hoor bovenkomen mis ik nog de V&D als hangplek.
Het Tilburgse filiaal krijgt deze status ergens in de jaren tachtig. Met name op koopavond hangen er veel jongeren rond bij de ingang van dit gebouw. Door het winkelend publiek wordt het als nogal bedreigend ervaren.Ik ben dan rond de zestien en vind dat persoonlijk wel meevallen. Enkele leden van de V&D-groepering behoren namelijk tot mijn kennissenkring, zodat ik zo nu en dan op visite kom wanneer de hanggroepjongeren op donderdagavond hun spreekuur houden.

Want veel meer dan een spreekuur is het niet. Er wordt weliswaar af en toe wat gebreakdanced of tegen een leeg colablikje aangetrapt, maar er wordt bovenal ontiegelijk slap geouwehoerd. En daar is niets bedreigends aan. Afstompend is het des te meer.Kenmerkend is deze mij altijd bijgebleven dialoog tussen twee V&D-hangers, die in zijn stompzinnigheid eigenlijk weer briljant is:

“Wanneer gifde gij men onderhaand ‘s dieje 12-inch van Run D.M.C. trug?”

“Ksèèm kwèèt.”

“Zèède gij ‘m kwèèt?”

“Jao, ‘ksèèm kwèèt.”

“Dè gij ‘m naa toch kwèèt zèèt, zèg!”

“Jè, ik snap ‘t ok nie, mar ‘k zèè’m toch ècht kwèèt.”

Een derde portiekhanger wendt zich tijdens deze conversatie tot mij en zegt: “Daor worde nie mèèlig van, hee, van dè ‘Ksèè’m kwèèt’, daor worde nie mèèlig van. Hij zee niks as ‘Ksèèm kwèèt. Daor worde nie mèèlig van!”Dankzij hun onvoorwaardelijk geloof in De Kracht Van De Herhaling kunnen zij ieder gesprek tot in het oneindige rekken. Sluitingstijd halen ze dan ook makkelijk met hun gekeuvel. En zelden wordt daarbij de ingang verlaten, al gaan er soms een paar naar binnen om op de sportafdeling de nieuwe trainingspakken te gaan bekijken.

“Ik denk da’k unnen XL vat.”

“Gij unnen XL? Daor verzöpte gij in, man, schraolen bats!”

De trainingspakken blijken echter altijd te duur te zijn. Teleurgesteld keren ze dan weer terug bij hun pleisterplaats bij de ingang, waar de kringgesprekken weer hervat worden.

“Hoe lang hèdde gij naa verkering?”

“Twee jaor, vier maonde, drie weeke en un paor daoge.”

“A1 twee jaor, vier maonde, drie weeke en un paor daoge?”

“Jè, ik wies irst ok nie’ dè we al twee jaor, vier maonde, drie weeke en un paor daoge verkering hadde, mar zij zee dus dè we twee jaor vier maonde drie weeke en un paor daoge…”

Eén keer ben ik erbij als een portiekhanger ineens uit de comfortzone lijkt te willen.

“Gaode efkes mee naor de Kiwi?” vraagt hij mij.

Ik heb geen idee waar hij het over heeft, maar het klinkt avontuurlijk genoeg om in te stemmen.

Zwijgend lopen we door de Heuvelstraat, op weg naar de mysterieuze Kiwi.

Ik loop achter mijn gids aan Shopcenter binnen. We komen uit bij een broodjeszaak met een Indonesische jongen achter de toonbank.

Mijn mede-avonturier groet hem met een hartelijk: “Heeee, Kiwi!”

“Hé, Jeroen. Wè wilde hebbe?”

“Un broojke ham-kèès.”

“En moet ik dè gooie of zôo in oew bakkes douwe?”

“Nèè, Kiwi, gewôon netjes op un servetje!”

Na het afrekenen lopen we Shopcenter weer uit.

“Dès laache man, meej dieje Kiwi!”

Op zulke momenten voel ik me nog meer buitenstaander dan ik toch al ben. Het blijft dan ook bij incidentele bezoekjes aan het hangkwartier.

Eén keer krijg ik de kans om wat meer status te verwerven in de hanggroep bij V&D.

Dat is als ik de portiekhangers voor de verandering eens op een zaterdagmiddag tref. Een van de jongens die ik nog van de basisschool ken wenkt mij en vraagt me of ik nog ’n goeie bak ken. Die weet ik wel.

“Weten jullie wat AIDS betekent?”   

Krakende hersens alom. Nee, zeg het maar.

“Het komt uit het Duits. Arz Infection Durch Schweinerei.”

Korte stilte, de eerste vallende kwartjes, dan een langzaam aanzwellend gehinnik dat ontaardt in een hysterische lachorgie.

,,Dès unne goeie, man”, snikt een jongen nog na als ze eenmaal van de hilariteit bekomen zijn. ,,Kunde gij nie is wè vaoker langskome?”

Ik doe net of ik dat verzoek niet hoor en sindsdien loop ik met de wijdst mogelijke boog om de hangjongeren bij V&D heen.

Terwijl er achter de schermen wordt gewerkt aan een nieuwe invulling van deze site, gaat het leven gewoon door met soms erg mooi nieuws.
Ik ben weer eens in de prijzen gevallen.
Ditmaal met een liedtekst.
Mijn nummer ‘Ouwe adressen’ is één van de vijf teksten die wordt uitgevoerd tijdens de finale van de Vlaams/Nederlandse NEKKA-wedstrijd voor Het Betere LIed.
De uitvoering is op 6 februari in de Antwerpse Arenbergschouwburg. Mijn tekst wordt gespeeld door de Antwerpse band De Correcties.
Mochten De Correcties de finale winnen, dan wacht mij ook nog een bonus met mijn nummer op de NEKKA-Nacht in het Sportpaleis.
Maar dat is speculatie; de bekroning op 6/2 is in elk geval binnen.
Later meer.

Feest èn afscheid bij oudejaarsconference in dichtvorm

Voor het achtste jaar op rij verzorgen de dichters Ko de Laat en Coenraedt van Meerenburgh op 31 december een oudejaarsconference in dichtvorm. In hun programma ‘Het jaar rond in 52 snelsonnetten’ brengen zij een compilatie van de actuele gedichten die ze afgelopen jaar publiceerden op gedichten.nl.

Het is dit jaar een speciale, feestelijke editie omdat beide dichters jubileren. Ko de Laat viert dat hij dit jaar 25 jaar in het vak zit. Coenraedt van Meerenburgh viert zijn 10-jarige dichterschap met een verzamelbundel die hij die oudejaarsmiddag officieel presenteert.
Deze middag staat echter ook in het teken van afscheid, want Ko de Laat stopt met de oudejaarsshow. Na ruim elf jaar snelsonnetten voor gedichten.nl en acht oudejaarsconferences is hij aan nieuwe uitdagingen toe.

Het programma van De Laat en Van Meerenburgh is voor zover bekend de enige oudejaarsconference in dichtvorm. Daarnaast is het ook de eerste oudejaarsshow die op 31 december plaatsvindt.
De thema’s van de snelsonnetten variëren van wereldleed tot obscure komkommernieuwtjes. De gedichten zorgen de ene keer voor directe herkenning, de andere keer voor een ‘oh ja’-gevoel.
Of Coenraedt van Meerenburgh hierna solo of met een andere dichter doorgaat is nog niet bekend, maar het zal in elk geval de laatste keer zijn dat de dichterlijke oudejaarsschow in deze vorm te zien is.

De uitvoering vindt, traditiegetrouw, plaats in De Drvkkery, Markt 51, in Middelburg vanaf 14.00 uur.

>Niet zo lang geleden stonden we nog samen in het programma rond de uitvaart van Dimitri van Toren. Nou is ie er zelf niet meer. Ik heb ‘m zelf maar één keer echt gesproken op de Tilburgse kermis. Ik schreef daar in 2002 ‘n stukje over. Leuke ontmoeting, kleurrijke man.

Swingmill

Er gebeurt even niet zoveel op deze site, maar dat komt omdat ik volop bezig ben met de voorbereidingen op het Ko de Laat Festival.
Het Ko de Laat Festival?
Jazeker, want ik zit 25 jaar in het vak en dat ga ik dus vieren met een eigen festival.
Verspreid over de maand november.
En als artistiek en zakelijk leider, secretariaat, marketing-afdeling en onderwerp van het festival heb ik het dus stervensdruk.
Maar het zal allemaal de moeite waard wezen.
Ik hoop jullie op (een van) de betreffende data te begroeten.

Over het festival: http://www.kodelaatfestival.nl