Nieuwe versvorm: de Rhyming Rickroll
Bijzonder, die scholier die een natuurkunde-essay maakt waarvan de beginregels het refrein van ‘Never gonna give you up’ van Rick Astley vormen. Dat zijn de leukere komkommernieuwtjes (bron: NOS TT). En daarmee meteen een nieuw werkwoord geleerd: ‘rick-rollen’. Ik bedacht mij dat je dat ook in dichtvorm kunt doen, een Rick-roll maken. Met in mijn achterhoofd de indrukwekkende docu over Misha Mengelberg ben ik aan de slag gegaan. Het was nog een hele toer om een geschikt refrein te vinden, want te uitgesproken woorden in een refrein maken het onmogelijk om er nog een goed lopend vers van te maken. Als je bijvoorbeeld ‘Bloemetjesgordijn’ van Wim Kersten zou nemen, zit je opgescheept met beginwoorden als ‘Bloemetjesgordijn’, ‘plafond’ en ‘raamkozijn’. Ik vond uiteindelijk een handelbaar refrein: ‘Zo heb ik het nooit bedoeld’ van André Hazes. Correspondeert totaal niet met de strekking van het gedicht (wat juist het leuke ervan is), maar bevat wel woorden die niet onoverkomelijk zijn om de regels mee te openen. Dan nog moest er veelvuldig de Van Dale aan te pas komen en uiteindelijk ging ik zelfs over tot typen beeldspraak die ik nimmer zou gebruiken, maar dat is ook weer spannend. Ik vind het geen onaardige eersteling. De strekking is vrij helder verwoord, ik vind de kunstgrepen redelijk binnen de perken en soms tot innovatie leidend en indien ik er niet bij had gezegd dat de beginregels samen een bekend refrein vormen denk ik niet dat mensen het door zouden hebben.
Met tamelijk gepaste trots presenteer ik dan ook: mijn eerste Rhyming Rickroll!
Rhyming Rickroll voor Misha Mengelberg
Zojuist de docu over Misha Mengelberg bekeken
Heb eigenlijk nooit heel erg veel met zijn muziek gehad
Ik heb het niet gevolgd, ik heb het evenmin ontweken
Het kwam waarschijnlijk domweg onvoldoende op mijn pad
Nooit eerder zag ik volgens mij zo’n rake registratie
Bedoeld als een portret van een legende in verval
Nee niet op z’n retour of door iets lulligs uit de gratie
Zoiets niet, ’t is zijn géést die in verval is al met al
Heb ik er nou meewarig of afwachtend naar gekeken?
Ik zag een oude man met een expressieloos gelaat
Het leek alsof hij amper nog bewegen kon of spreken
Nooit meer tot iets van enige betekenis in staat
Gevoel dat diep verankerd zit valt echter niet te wissen
Neem nou zijn spel, dat ondanks alles even vloeiend ging
Zo nu en dan mocht hij misschien wel wat akkoorden missen
Hàd zoiets al belang, dan nog past slechts verwondering
Ik zag een muzikant, van alle kwalen losgezongen
Het was alsof hij alles plots hervond aan levenskracht
Niet meer door een verschrompeld en beneveld brein bedwongen
Verwachtingsvol om de gebieden waar zijn spel hem bracht
Ikzuchtig als ik ben betrek ik dit weer op mijzelve
Smeekbederig of zelfverzekerd dat het lot mij spaart?
Jenevermoedig of doodsbang om ’t onderspit te delven?
Stuurkundig of berekenend? ’t Is allemaal niks waard
Hem is die schimmigheid dankzij de leeftijd overkomen
Wegvagende herinneringen zijn steeds meer zijn deel
Ik moet er niet aan denken dat het mij straks wordt ontnomen
Wil daar nu niet mee bezig zijn, er wacht mij nog zoveel
Bij films als deze ga ik desondanks toch anders kijken
Jouw standpunt of mijn standpunt wordt er onbeduidend van
Zijn wij in staat om Misha’s ijle hoogten te bereiken?
Heel zeker weet ik dat geen rede ons daar brengen kan
De geest is buiten ons gezichtsveld rijker dan het schijnt
Nachtbloeiend machtig brein, laat Misha spelen tot het eind
Met dichten op maat kan ik veel toevoegen aan uw symposium, congres of welk evenement u dan ook organiseert. Die ene invalshoek over dat ene onderwerp geeft een extra dimensie aan een event. Dichten op maat kan reflecteren en amuseren, afgemaakt met een stand up-achtige presentatie. De gedichten worden ter plekke geschreven in ambachtelijke rijmschema’s.
