Tilburgse kermis: Dagboek van een kwartjes-raper (2)

Tilburg, 20 juli 2014, 8.30

In de Piusstraat vallen de eerste druppels al. Dat belooft wat voor vandaag.
Ik begin ditmaal op het Koningsplein, waar het geen enkel muntstuk is wat er blinkt.
Wel gaat het spoedig regenen. En wel pijpestelen. Cats and dogs.
Ik steek over naar de overkappingen van de Katterug en vind bij het stoplicht buiten dienst mijn eerste stuiver voor vandaag.
Schuilend onder de Katterug-galerij overpeins ik de voortzetting van deze operatie.
Ik besef dat ik nu het rijk alleen heb en dat het er op aan komt om karakter te tonen.
Het onweer trotserend vind ik mijn tweede stuiver -net als gisteren- op de nostalgische kermis, merkwaardigerwijs ook op dezelfde plek als gisteren.
Terwijl de pijpestelen langzaamaan dunner worden, vind ik de derde stuiver op de Paleisring en levert de strooptocht het Piusplein mij het eerste muntstukje van 10 cent op.
Het zal tot de Besterdring duren voor ik weer wat vind, maar dat is meteen het klapstuk: bij de Booster Maxx ligt een muntje van 20.
Echter wel onbereikbaar ver achter het hek. Ook mijn gisteren zelfgefabriceerde schraapstokje (zie http://www.kodelaat.nl/uncategorized/tilburgse-kermis-dagboek-van-een-kwartjes-raper-1/ ) kan er niet bij.
Gisteren zei ik nog dat het ongepast is om over een hekje te klimmen.
Maar voor 20 cent wil het normbesef nog wel eens aan scherpte inboeten en bovendien is er een opening waardoor ik làngs het hekje kan in plaats van eroverheen.
Mijn geweten schoon wassend met de stelling dat dit toch net even wat anders is ga ik  het muntstukje rapen.
En onder de kassa van de Booster ligt er ook nog eens eentje van 10.

Zo kan ik tevreden huiswaarts met 55 cent, wat een ruime vervijfvoudiging is van de dagopbrengst van gisteren.
Als de opbrengst zich volgens dit graankorrel-op-het-schaakbord-achtige principe blijft vermenigvuldigen, wordt het nog spannend.
Morgen meer. Hopelijk.